Gisteren zat ik in de Roos in de PCHooftstraat. Dat ik daarnaar toe ging was eigenlijk tegen beter weten in, maar goed drie mensen zouden voor een korte consult komen, dus voor mijn gevoel moest ik er heen. Het Vondelpark was leeg, door het brandweer afgezet met een rood/wit lintje. Ik zat boven, achter in de prachtige art-niveau serre. Voor in de serre is alles van glas, dat durfde ik niet. Tussen de wind door die rondom het gebouw gierde, hoorde ik ook regelmatig het geluid van vallende takjes op het glas. Het heen en weer slingeren van de bomen in het Vondelpark maakte een dramatische setting voor horoscoop consulten. Tot mijn verbazing, kwam iedereen ook opduiken. Het gesprek met de twee vriendinnen was net af, toen de storm leek in hevigheid toe te nemen. Ik keek naar de astro-klok op mijn computer en zag dat Uranus een paar minuten van de midhemel verwijderd was. Ik raadde de dames aan om lekker een kopje thee te gaan drinken beneden in de koffie ruimte. De astro-klok liep door. Op het exacte moment dat Uranus de midhemel raakte zag ik bliksem. De storm raasde. Voorin de serre zat een meneer. Ik vroeg beleefd “meneer, is het niet beter om ergens anders te gaan zitten?”. Hij keek niet ontspannen, echt niet, maar bleek het lot te willen tornen en bleef zitten. Terwijl bijna op zijn hoofd, de takken bleven vallen….
Vlak voor vijf – sloot de Roos de deuren. Het was te gevaarlijk. Lopend door de PCHooftstraat, zag ik een heleboel glas liggen, kennelijk uit een raam gevallen. Na een lange uur kwam de eerste tram. Inmiddels had ik al contakt gelegd met drie dames, en we stonden gezellig te kletsen. Met zijn drieen….