Deel I van dit artikel verscheen gisteren.
Liz: Denk je dat bedrijven het astrologische gereedschap eng vinden? Bijvoorbeeld het feit dat astrologen voor hun advies kijken naar transits, en progressies. Voorkennis is beangstigend?
Ria: Nou, daar wil ik me verre van houden, dit vind ik een beetje kort door de bocht. Ik bedoel dat ik me verre wil houden van zwart-wit adviezen en een ‘voorspeller’zijn.
Liz: Oh. Waarom?
Ria: Met zwart-wit adviezen begeef ik me op het terrein van de ratio, van de hoogte. Ik wil juist de dynamiek, de achterliggende energie aangeven waar een bedrijf iets mee kan doen of andere keuzes kan maken. ….Ik leg alles uit, maar geef geen zwart wit adviezen.
Liz: Denk je dat bedrijven huiverig zijn om daarnaar te handelen?
Ria: Nee. Daarom doen ze ook waardeonderzoeken en laten ze andere prognoses maken. Kijk, iedereen vindt het normaal om een marktonderzoek te doen en op grond van een marktonderzoek bepaalde keuzes te maken. Maar de astrologie heeft zich nog niet bewezen. Ik vind een astrologische analyse in dezelfde rij passen maar we moeten het nog waarmaken.
Liz: Dus waarom nu dan zalen verhuren?
Ria: Ik kan een keer zo’n verhaal houden in een bedrijf en dan zegt iedereen: ‘Interessant, interessant’. Maar ze durven het nog niet te doen natuurlijk. Dan kan ik nog een keer een afspraak maken, dan kan ik nog eens een keertje bellen en vragen wat ze ervan vinden en daarna houdt het een beetje op. Ik kan niet elke keer weer komen. Toen dacht ik: ‘Ik wil iets laagdrempeligs hebben waardoor mensen een beetje kunnen wennen aan alles.’ Iedereen heeft op zijn tijd een vergaderzaal nodig. In De Energiecentrale zijn denkamers ingericht in de sfeer van de elementen, vuur, aarde, lucht, water en ether. Ether omdat ik vijf kamers had. Er komen dan acht mannen in pakken binnen en die zeggen dan: Goh, in welk element zitten we vandaag nou weer?’ Een beetje lacherig want ze vinden het een beetje raar. Maar als ze twee keer zijn geweest, vinden ze het wel heel prettig hier. En dan zien ze een keer een boek staan en van de acht mannen (met soms wel een enkele vrouw ertussen) zijn er toch meestal een of twee die affiniteit hebben met het alternatieve of het onzichtbare. Dan hoor ik ze op de gang praten: ‘Deed jij niet iets met Reiki?’. ‘Ja’, zegt die ander dan. Daar staan ze allemaal naar te luisteren. Dan blijkt een van hen zich ook met dat andere gebied bezig te houden. En dan gebeurt er veel meer, want die persoon zien ze wel als gelijke. Ik ben namelijk die rare, die ander, die astrologe, maar een collega is hun gelijke.
Morgen deel III van dit interview met Ria Borst. Dit artikel verscheen eerder dit jaar, in de ASAScoop, het tijdschrift van de beroepsvereniging ASAS.