Ik ben gek op Varanasi. In 1995 ben ik er voor 10 dagen geweest. Zelfs de treinrit daarheen vol sadhu’s, pilgrims, familieen, oude mensen die in Varanasi willen sterven was een openbaring voor een Westerse zoals ik. Mensen willen graag in Varanasi sterven omdat ze dan in een hogere caste zullen reincarneren. Varanasi zelf, met zijn vele steegjes, en wegen die allemaal lijken naar de Ganges te leiden, is een plaats van drukte, ceremonie, geuren, kleuren, armoede, en diepe diepe spiritueele betekenis. De dagelijks rit naar de Ganges bijvoorbeeld om te te baden, of water op te halen voor een tempel. Alles heeft betekenis. Van de kale hoofden van de oudste zonen die de vuur op hun vaders funeral pyre aansteken, tot de koeien die hun eigen ghat (opening aan de rivier- zie afbeelding) hebben.
Een tijd geleden was Michael York te gast bij de Amsterdamse School of Astrology. Als hoofd van de afdeling Cultural Astronomy and Astrology toenertij in Bath University Spa, mocht Michael een jaar lang onderzoek in Varansi doen. Volgens Michael York, is het Hindu Systeem met zijn vele goden, ritueelen, offers, enz. het laatste bastion van de heidense godsdiensten zoals ze vroeger overal in het Noordelijke halfronde voorkwamen.
Nu…is er in Varansi een astrologisch park erbij gekomen. Een plaats van rust, een plaats waar mensen offers bij bomen kunnen leggen, en bij planeten. Mocht ik de mogelijkheid hebben om Varanasi nog een keer op te zoeken… dan weet ik een plek waar ik echt naar toe moet.